Fotografie

Hoe fotografeer je een stad in het donker vanuit een helikopter?

Hoe fotografeer je een stad in het donker op ruim 1 kilometer hoogte, vanuit een bewegende helikopter? Een vrij ingewikkelde opgave, kan ik je vertellen. Na talloze plaatjes te hebben mogen aanschouwen op een Instagram-account van dit bedrijf uit Jersey City, mocht ik het afgelopen december zelf eens gaan proberen. Best spannend, vooral als je een gezonde portie hoogtevrees hebt.

De uitdaging van fotografie in donkere omstandigheden is de beperkte hoeveelheid licht die je camera opvangt. Normaal gesproken gebruik je dan een statief, of zet je een (externe) flitser op je camera. Maar in een vliegende helikopter kom je daar niet mee weg. Om te beginnen stelde ik mijn Canon EOS 5D Mark IV daarom in op een hoge ISO-waarde. Dit is de lichtgevoeligheid van de sensor: hoe hoger het getal, hoe beter het licht op je foto te zien is, maar ook hoe meer beeldruis dat oplevert. Ook de kleuren zijn vaak op hoge ISO-waarden minder natuurgetrouw. Uiteindelijk experimenteerde ik met verschillende standen en koos ik uiteindelijk voor ISO’s van 4000 tot 6400.

Sluitertijd: 1/100 – Diafragma: f/2.8 – ISO: 6400

Sluitertijd en diafragma
Een andere manier om voldoende licht op je sensor te krijgen is een langere sluitertijd. Maar in een helikopter op ruim 1 kilometer hoogte leidt dit snel tot bewegingsonscherpte. Uiteindelijk bleek een sluitertijd van 1/80 een goed compromis: je behoudt een bepaalde hoeveelheid licht die op je sensor valt en je plaatje is niet direct bewogen. Het vergde wel wat oefening, maar het scheelde dat we een flink stuk boven Manhattan vlogen, waardoor objecten/gebouwen ten opzichte van de helikopter niet al te vlug bewogen.

Ook de lensopening (het diafragma) bepaalt hoeveel licht er uiteindelijk op je sensor valt. Een kleine lensopening (klein diafragmagetal) zorgt ervoor dat er veel scherp is op de foto, een grote lensopening juist dat de foto maar beperkt scherp is. Denk in dat laatste geval aan een portret met een onscherpe achtergrond bijvoorbeeld. Echter: de beperkte scherpte bij een groot diafragma in combinatie met een uitgezoomd kader valt minder op. En daarom koos ik uiteindelijk voor een diafragma van f/2.8.

Het resultaat is niet verkeerd (al zeg ik het zelf), al had ik bij nader inzien wellicht toch voor lagere ISO-waarden gekozen. Voor welke instellingen had jij gekozen?

Sluitertijd: 1/100 – Diafragma: f/2.8 – ISO: 6400
Volgend bericht
Gehandicapte jongen (19) blijkt toch te kunnen communiceren
Vorig bericht
VS, New York – Manhattan vanuit de lucht